Graag zou ik de mensen die begaan zijn met het ei een beetje tot kalmte willen aansporen. Zowel de aanhangers van de Zoekeloeridoe-theorie als de dino-fanaten. Wetenschappelijk gezien zijn beide hypotheses namelijk hoogst onwaarschijnlijk. Ik heb al van veel eigenaardige vogelsoorten gehoord, de gestreepte Noordpooldodo, de bruine baardkoekoek, de Tahitiaanse Tinamoe om er maar enkele te noemen- maar een zoekeloerdioe? Hoogst onwaarschijnlijk. Ook lijkt het me heel erg twijfelachtig dat het om een dinosaurusei gaat. De vorm en de tekening op het ei wijzen meer naar de wereld der vogels – maar gezien de ongewone afmetingen van het ei wil ik de dino-hypothese ook niet helemaal uitsluiten.
Op 13 juni om 14u30 zullen we wel zien wat er inzit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Beste professor, na enig heemkundig onderzoek in onderandere het stadsarchief ben ik op geheime documenten gestoten waaruit blijkt dat het damstation ooit werd verplaatst omdat het op een nest dino-eieren stond en men heel bang was voor de gevolgen als die monsters ineens het station zouden inlkruipen. Die beesten zijn dus levensgevaarlijk. Dus daarom zou ik ook iedereen willen aanraden om voor 13 juni de stad te verlaten of op zijn minst de deuren te barricaderen met planken en vooral binnen te blijven tot het leger dat monster heeft vernietigd.
BeantwoordenVerwijderenMartha Schellekens
Beste professor,
BeantwoordenVerwijderenOp die dinosaurus-kul reageer ik niet meer, maar over de Zoekeloeridoe wil ik nog wel effe het volgende kwijt, professorke, want ik ben eens gaan rondneuzen in de archieven van het museum van Tervuren en wat blijkt? De zoekeloeridoe is een vogel die vroeger leefde in Afrika, in de bossen van Angola en Kongo waar ook de stam van de Kakelukiki’s leefde. Naar het schijnt gaat het hier om nen hele lieve vogel en naar het schijnt ook heel lekker. Met een sjalotje, wat palmnotenolie en verse frietjes zou dat heel goed moeten zijn.
Michel Mouche Madou
Beste professor,
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij is er geen sprake van een vogel maar wel van dé verdwenen Vogelman!
Waarom denk ik dat? Wel, hier volgt de theorie die toch interessant is om even te onderzoeken.
In het dorp Orongo op het welbekende Paaseiland werd in 1852 naar jaarlijkse gewoonte het Vogelman Festival gevierd.
Zoals elk jaar zwommen de vertegenwoordigers van de belangrijkste stammen van het Paaseiland door de woeste zee naar het eilandje Motu Niu, dat vlak voor de kust ligt.
De deelnemers verborgen zich daar in de grotten en wachtten op de terugkeer van de stern (trekvogel). De man die als eerste met een ei van deze vogel terugkeerde naar het eiland kreeg één jaar lang de felbegeerde titel van ‘Vogelman’.
Maar…in 1852 gebeurde er iets vreemd. Op het moment dat de winnaar over de eindstreep liep, verdween hij als sneeuw voor de zon. Het ei viel pardoes op de grond maar bleef gelukkig intact. De legende beweert dat het ei de volgende dagen uitgroeide tot een gigantisch ei. Volgens de geschriften van een oude dame uit het dorp (die teruggevonden werden in 1979) werd de Vogelman ingekapseld in het ei. Dit gebeurde door een vreemd samenspel tussen Saturnus, de zwemrichting van de garnalen en de roep van een ezeljong. Het ei werd door de bevolking bewaard en aanbeden maar het verdween helaas in 1860 door een vloedgolf. Niemand heeft ei daarna nog gezien...
Tot dat ik de beelden zag van de opgraving in Park Spoor Noord, natuurlijk...het deed meteen een belletje rinkelen! Ik nam mijn cursus holistische ornithologie bij de hand en herinnerde me het verhaal.
Beste professor, zou je deze theorie toch ook even willen onderzoeken?
Ik vrees dat de Vogelman na al die jaren van opsluiting wel eens gedesoriënteerd, op z’n minst verward of misschien wel agressief uit de hoek zou kunnen komen…
Gesnavelde groetjes,
Taak Snetsek